Temat dnia: Oswajamy się z ciemnością.
- Zabawa ruchowa.
„Poruszamy się jak…” – dziecko chodzi swobodnie po pokoju. Rodzic klaszcze w dłonie i wydaje kolejno instrukcje: Chodzisz, jak człowiek zmęczony; smutny; wesoły itp.
- „Czarna jama” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści. Dzieci w trakcie słuchania, zastanawiają się: Kto jest bohaterem utworu – chłopiec czy dziewczynka? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest „lęk”? Czym jest „czarna jama” z wiersza?
„CZARNA JAMA” – Joanna Papuzińska
Nie wie tata ani mama,
że jest w domu czarna jama…
Czarna, czarna, czarna dziura
bardzo straszna i ponura.
Gdy w pokoju jestem sam
lub gdy w nocy się obudzę,
to się boję spojrzeć tam.
Tam jest chyba mokro, ślisko,
jakby przeszło ślimaczysko…
Musi żyć tam wstrętne zwierzę,
co ma skołtunione pierze,
i do łóżka mi się wepchnie!
To jest gęba rozdziawiona,
wilczym zębem obrębiona,
coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie
i ta gęba się zatrzaśnie…
Ła!
Ojej, tato, ojej, mamo,
uratujcie mnie przed jamą!
Nie zamykaj, mamo, drzwi,
bo jest bardzo straszno mi.
A w dodatku
w tamtej jamie
coś tak jakby mruga na mnie,
że mam przyjść…
Może tkwi tam mała bieda,
która rady sobie nie da?
Którą trzeba poratować?
Może leżą skarby skrzacie?
Więc podczołgam się jak kot.
Ja – odważny, ja – zuchwalec
wetknę w jamę jeden palec.
I wetknąłem aż po gardło,
ale nic mnie nie pożarło.
Więc za palcem wlazłem cały.
Wlazłem cały!
No i już.
Jaki tu mięciutki kurz.
Chyba będę miał tu dom.
Chyba to jest pyszna nora,
nie za duża, lecz dość spora.
Latareczkę małą mam.
Nie ma
w domu
żadnych jam!
Pytania do wiersza:
- Czy narratorem wiersza jest chłopiec, czy dziewczynka?
- Po czym to poznaliście?
- Czego boi się bohater wiersza?
- Co to jest „lęk”?
- Czy to dobrze, czy źle się bać?
- Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem przed nieznanym?
- Czym jest „czarna jama” z opowiadania?
- Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?
- Co widzisz w ciemności? – dzieci chowają głowę pod kocem i doświadczają ciemności. Po tym doświadczeniu opowiadają co widziały w cieności i jak się czuły.
- Praca z KP str. 22 – łączenie kropek zgodnie z instrukcją, rysowanie linii po śladzie według symbolicznych wskazówek; str. 28 – kącik grafomotoryczny, pisanie po śladzie wyrazów określających emocje.
