Temat dnia: Śnieg.
- Rozwiążcie zagadkę wprowadzającą w zajęcia:
Biały i zimny z nieba leci.
Kiedy tak pada, cieszą się dzieci.
A gdy napada sporo do rana,
ulepić da się z niego bałwana. (śnieg)
- „Skąd się bierze śnieg?” – zabawa słownikowa. Spróbujcie wymyśleć na podstawie własnych doświadczeń.
- „Dlaczego pada śnieg?” – posłuchajcie opowiadania Bożeny Formy.
Spogląda Miś w okno, a na dworze wirują płatki śniegu, lekko spadając na ziemię. Za Misiem staje mamusia. – Pięknie, prawda? – Przecież z chmurek zawsze padał deszcz – dziwi się Miś. Mamusia się uśmiecha: – Kiedy na dworze jest ciepło, pada deszcz. Teraz nastała zima. Popatrz, po niebie płyną chmury, w których znajdują się tysiące kropelek wody. W górze jest bardzo zimno, dlatego małe kropelki zamieniają się w kryształki lodowe. Są one bardzo, bardzo malutkie i delikatne. Kiedy połączą się ze sobą, nie są już takie lekkie, żeby unosić się w powietrzu. Zamieniają się w płatki śniegu o różnych pięknych wzorach i spadają na ziemię. Mówimy wtedy, że pada śnieg. – Chciałbym dotknąć takiej gwiazdki – wzdycha Miś. – Zatem chodźmy na spacer – po chwili mamusia i Miś w czapkach, szalikach i butach z futerkiem maszerują do parku. – Śniegowa gwiazdka, złapię ją – Miś wyciąga łapkę. Niestety, gwiazdka na łapce Misia od razu zamienia się w kropelkę wody.– Ojej, zniknęła – dziwi się Miś. – Widzisz, Misiu, twoja łapka jest ciepła, dlatego zimny płatek śniegu ogrzał się i zamienił w wodę. Nie martw się, chodźmy do domu po sanki. Będziemy podziwiać śniegowe gwiazdki podczas zabawy. Miś podaje mamusi łapkę i wesoło maszeruje. Teraz już wie, dlaczego zamiast deszczu pada śnieg.
Więc teraz już wiecie: Skąd się bierze śnieg?
- „Śnieg i deszcz” – historyjka ruchowa. Proszę aby ktoś z dorosłych przeczytał historię, a wy ruchem ją odgrywajcie:
Pewnego dnia, gdy wstało słońce, dzieci wybiegły na podwórko. Bawiły się w kółkach, tańczyły, podskakiwały (Dzieci wykonują czynności, o których mówi dorosły.).
Nagle pojawiła się ogromna chmura i zaczął z niej padać deszcz (Dzieci zatrzymują się i patrzą w niebo).
Krople uderzały rytmicznie o ziemię (Dzieci kucają i rytmicznie uderzają dłońmi o podłogę).
Dzieci zmokły i było im zimno. Zaczęły się trząść (Dzieci obejmują się same rękami i szybko obracają górną część tułowia w prawo i lewo).
Ulewa się skończyła. Nagle przyleciał wiatr, zadmuchał, nachuchał i wysuszył dzieci (Dzieci dmuchają na swoje ubranie).
Wyszło słoneczko i zrobiło się im bardzo ciepło. Dzieci znów zaczęły się bawić i tańczyć (Dzieci wykonują to, o czym mówi dorosły).
Nagle przyleciał wiatr, ale tym razem bardzo zimny, a za tym wiatrem pojawiła się bardzo czarna chmura (Dzieci zatrzymują się i patrzą w niebo).
Z chmury zaczęło coś padać, ale to nie był deszcz. Na niebie tańczyły śniegowe gwiazdki (Dzieci wykonują czynności, o których mówi dorosły).
Dzieci podskakiwały i cieszyły się, że pada śnieg. Najpierw wszystkie dzieci ślizgały się, robiły śniegowe kulki, ale później zrobiło się im bardzo zimno, gdyż nie były właściwie ubrane. Dlatego marszowym krokiem wróciły do domu.
- „Jaki jest śnieg?” – zabawa słownikowa. Dzieci siedzą w kole. Dorosły bierze jedną kulkę śniegową, daje dziecku i mówi: Śnieg jest… – zadaniem dziecka jest dokończyć rozpoczęte zdanie, np. Śnieg jest biały, czysty, puszysty, miękki, lekki, zimny, mokry… Następnie dziecko porównują śnieg, np. Śnieg jest: biały jak mleko, papier, …; miękki jak futerko, poduszka, wata, …; mokry jak woda …; puszysty jak puszek, piórka… .
Dorosły zwraca uwagę, że śnieg, który pada, jest miękki, lekki i puszysty, natomiast kiedy ulepimy z niego kulę – jest twardy, ciężki, zimny i mokry. Gdy weźmiemy go do ręki i chwilę potrzymamy, to pod wpływem ciepła naszej dłoni topi się – powstaje woda. Na koniec dorosły zadaje dziecku jeszcze pytanie : Czy śnieg pachnie?; Czy zima pachnie?
Śniegową kulkę dorosły zostawia w misce.
- ( 6 – latki)Praca w PiL33 – „Śniegowe gwiazdki”. Rozwijanie grafomotoryki i percepcji wzrokowej.
- „Co się stało ze śniegiem?” – obserwacja wyników doświadczenia. Dziecko obserwuje to, co zostało w misce. Dorosły zadaje pytania: Co się stało ze śniegiem?; Dlaczego tak się stało?; Co możemy powiedzieć o tej wodzie, jaka ona jest?..
Proponuje kolejne doświadczenie. Rozlejcie wodę do kilku plastikowych kubków po napojach; kubki wystawcie za okno (jeśli jest na dworze mróz) lub zanieście do zamrażarki.
- „Wszędzie biało” – praca plastyczna. Narysujcie śnieg białą kredą lub kredką pastelową na ciemnej kartce. Jeżeli rysować będziecie kredą, wówczas na koniec należy spryskać pracę lakierem do włosów.
