Propozycje zabaw dla Smerfów – środa, 12.01

Temat dnia: Mróz artysta.

  • Śniegowe gwiazdki – słuchanie opowiadania Bożeny Formy.

Śniegowe gwiazdki Bożena Forma Siedzi Pani Zima w ogromnym fotelu i haftuje. Śnieżnobiałe nitki przesuwają się pomiędzy palcami. Przeciąga je igłą przez oczka, wymyślając piękne wzory. Przybiegły Zimowe Ludki. – Co robisz, Pani Zimo? Tyle nici. Co z nich wyczarujesz? – ciekawie spoglądają do koszyków. – Dowiecie się, kiedy przyjdzie odpowiednia pora. Teraz zmykajcie, mam jeszcze bardzo dużo pracy. Przez kilka nocy pali się światło w komnacie Zimy. Kiedy już wszystkie kosze są pełne, dzwoni srebrnym dzwoneczkiem i woła: – Wyjeżdżamy. Zabierajcie bagaże z mojego pokoju. Czas odwiedzić Ziemię. Biegną Zimowe Ludki, wesoło podskakują ciekawe, co też za niespodziankę Zima zgotowała. Noszą kosze i układają w saniach. – Co też w nich może być? – szepcą po cichu. Tymczasem Zima w białej pelerynie siada wygodnie w saniach. – Potrzebna mi wasza pomoc.Ludki wskakują do sań i siadają wygodnie. Mają ze sobą książki o Ziemi i o jej mieszkańcach. – Poczytamy trochę o zwyczajach ludzi – zawołał najstarszy z nich. – Może będą chcieli z nami porozmawiać. Już Pani Zima mknie saniami po niebie, aż tu nagle wiatr mroźny wieje. A razem z nim tańczy Mróz. Zatrzymuje się Pani Zima na jego widok. Rozmawiają przez chwilę i już razem wyruszają w dalszą drogę. – Widzę Ziemię. Te światełka to domy ludzi – tłumaczy Zima Zimowym Ludkom, które znużone długą podróżą zasypiały. – Tak, tak – zamyślił się Mróz. – Dzieci już na nas czekają. Jednak wszędzie jakoś szaro i ponuro. Sanie zatrzymują się na puszystej chmurce. – Zatem do pracy – woła Zima. – Czas opróżnić kosze. Ludki szybko wyskakują z sań i wysypują na ziemię śniegowe gwiazdki. Każda ma inny wzór, napracowała się Pani Zima, oj napracowała. – Mrozie, zamień wodę w lód, dmuchnij też na moje gwiazdki, niech pięknie błyszczą. Gwiazdki zamieniają się w grubą miękką pierzynę. Drzewa ustrojone w kożuchy wyglądają dostojnie. A dzieci? Dzieci w czapkach i szalikach biegną na górkę, wołając:

Zima do nas przybyła, świat śniegiem pokryła.

Na sanki, na narty wszystkich zaprosiła.                               

Tysiące gwiazdek na ziemię spada,

to jest dopiero świetna zabawa.

A każda gwiazdka o innym wzorze

zachwycić kształtem każdego może.

Dziękujemy ci, Zimo.

Rozmowa z dzieckiem na temat treści opowiadania: Co w swoim domu robiła Pani Zima?; Kto pomagał jej nosić ciężkie kosze?; Kogo po drodze na Ziemię spotkali Pani Zima i Zimowe Ludki?; Co się stało z koszami pełnymi gwiazdek?

Dziecko ogląda je, porównuje kształty, liczy ramiona gwiazdek. Rodzic pyta: Czym gwiazdki się różnią?; Co mają takiego samego?; Skąd się biorą gwiazdki?

Rodzic odwołuje się tu do doświadczeń z dnia poprzedniego – parowanie wody i skraplanie się jej. Następnie wyjaśnia, że gwiazdki to nic innego jak maciupeńkie drobinki pary wodnej, którą dziecko widziało, jak unosiła się z czajnika. Drobinki, unosząc się do góry zamarzały i połączyły ze sobą.

  • ( 6 – latki i chętne 5 – latki, a mam nadzieję, że takie będą) „Pudło z gwiazdkami” – zabawa matematyczna. Rodzic przygotowuje gwiazdki w czterech kolorach: białym, niebieskim, złotym, srebrnym. Gwiazdek białych jest 3, niebieskich – 2, złotych – 4, srebrnych – 3. Rodzic wszystkie gwiazdki wkłada do pudełka i miesza. Następnie prosi dziecko, aby zrobiło porządek w gwiazdkach i żeby na osobne kupki poukładało gwiazdki takiego samego koloru. Gdy dziecko dokonało już klasyfikacji, wówczas rodzic zadaje pytania: Ile jest gwiazdek białych?; Ile jest gwiazdek niebieskich?; Ile jest gwiazdek złotych?; Ile jest gwiazdek srebrnych? Za każdym razem dziecko podpisuje zbiór gwiazdek cyfrą (oprócz złotych). Rodzic zadaje dziecku kolejne pytania: Których gwiazdek jest tyle samo? Jak można to sprawdzić? (np. łączenie w pary lub przeliczanie po jednym); Powiedz, których gwiazdek jest najwięcej? O ile? Jak można to sprawdzić?; Powiedz, których gwiazdek jest najmniej? O ile? Jak można to sprawdzić?; Kto umie policzyć wszystkie gwiazdki?. Rodzic może w tym momencie pomóc w prawidłowym przeliczeniu gwiazdek.
  • ( 6 – latki) Praca z KP2.49–50 – odwzorowywanie; rozwijanie sprawności manualnej. Rysowanie brakujących elementów według instrukcji.
  • ( 6 – latki) PiL34 – utrwalenie kształtu litery y; rozwijanie grafomotoryki.
  • ( 5 – latki)Praca z KP2.47–48 – kończenie rytmów (kółko, krzyżyk, trójkąt). Łączenie obrazków, których nazwy brzmią tak samo.
Przejdź do treści