Spośród różnych ludzkich miłości wzajemna miłość między rodzicami i dziećmi jest najtrwalsza i najpiękniejsza. Miłość matki jest bardziej biologiczna i globalna niż miłość ojca, ale dla obojga rodziców jest ona uczuciem przenikającym ich osobowość. Dziecko reaguje na miłość- miłością.
W związku z tym rodzice:
– Mądrze okazujcie miłość – na pewno nie rozpuścicie dzieci ich częstym przytulaniem, ale też nie zrobicie im krzywdy, jeśli nie będziecie całkowicie zaangażowani w ich codzienne zajęcia, gdy podrosną.
– Słuchajcie swojego instynktu – każdy z Was jest takim rodzicem, jakiego potrzebuje wasze dziecko. Nie musicie być idealni. Podstawową wiedzę o tym, jak zapewnić opiekę potomstwu, macie zapisaną w genach. Warto z niej skorzystać, nawet, jeśli kłóci się to z tym, jak sami byliście wychowywani lub co o tym mówią inni.
– Wyznaczajcie wyraźne granice – dzieci należy kochać, ale i wymagać. One tego oczekują. Muszą czuć, że ktoś za nie odpowiada. Dziecko, które nie ma wytyczonych granic czuje się zagubione.
Przytulajcie i mówcie swojemu dziecku jak bardzo je kochacie, zawsze wtedy, gdy ono tego potrzebuje!
Jak znaleźć czas dla dziecka i mądrze kochać.
Jedną z najbardziej stresujących cech współczesnego życia jest to, że my rodzice nigdy nie mamy dość czasu, aby zająć się dziećmi i być z tego zadowolonymi.
Każdą rzecz robimy w pośpiechu, żeby ze wszystkim zdążyć, przez co stajemy się niewolnikami zegarków. Czas rządzi nami od porannego budzika do momentu pójścia spać.
Jeżeli musimy się ze wszystkim śpieszyć, wtedy nie tylko znika zadowolenie, lecz na dodatek pojawia się frustracja, obawa, zdenerwowanie, które są stresujące dla nas i dla naszych dzieci. Dlatego należy tak zorganizować czas, aby poświęcić im go jak najwięcej.
Dzieci jak barometry odbierają nasze nastroje, dlatego czas i konsekwencja
poświęcona dzieciom jest najlepszą drogą do sukcesu wychowawczego.
Oto jego zasady:
1. Nie pozwól się wyprowadzić dziecku z równowagi.
2. Bądź cierpliwy.
3. Jeżeli coś powiesz dziecku – trzymaj się tego.
4. Umiejętnie chwal dziecko.
5. Baw się z dzieckiem, czytaj mu – to wzmocni waszą więź.
6. Słuchaj tego, co twoje dziecko ma ci do powiedzenia – naucz się je rozumieć.
7. Z wyczuciem stosuj zakazy i tłumacz dziecku, dlaczego mu tego nie wolno.
8. Dla dziecka zabawa jest tym samym, czym dla ciebie praca – nie przerywaj mu jej.
9. W żadnym wypadku ni krzycz, nie bij! Pamiętaj, że karą będzie to, co nazwiesz
karą. Przyczyna ukarania musi być jasna, a czas określony.
10. Nazywaj dziecko po imieniu.
Najważniejszą jednak zasadą jest- kochaj swoje dziecko
Każdy rodzic jest wspaniały na swój sposób, ale żaden nie musi być perfekcyjny.
Pamiętajmy jednak, że dzieci uczą się tego, czego doświadczają w życiu.
Przemyślmy więc poniższe zdania Dorothy Law Nolte:
„Dziecko krytykowane uczy się potępiać.
Dziecko otoczone wrogością uczy się agresji.
Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości.
Dziecko doświadczając litości uczy się rozczulać nad sobą.
Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości.
Dziecko otoczone zazdrością uczy się zawiści.
Dziecko zawstydzane uczy się poczucia winy.
Dziecko zachęcane uczy się wiary w siebie.
Dziecko otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości.
Dziecko chwalone uczy się wdzięczności.
Dziecko akceptowane uczy się kochać.
Dziecko otoczone aprobatą uczy się lubić siebie.
Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel.
Dziecko żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności.
Dziecko traktowane uczciwie uczy się prawdy i sprawiedliwości.
Dziecko żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności.
Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radości życia.
Jeżeli żyjesz w spokoju, twoje dziecko będzie żyło w spokoju ducha.
W jakim otoczeniu żyje twoje dziecko?.”
Drodzy rodzice – pamiętajmy, że dzieci są teraz. Dzisiaj, już się nie powtórzy.
